Πως αντιδρά μια ψυχή στην πρώτη επαφή με αυτόν που ερωτεύεται;Πόσα μπορείς να νιώσεις με ένα βλέμμα;
Διαβάστε τα παρακάτω και σκεφτείτε αναλυτικότερα...
Η μαγεία της στιγμής
Κάθε δευτερόλεπτο που περνούσε,
ένιωθα το διαπεραστικό σου βλέμμα να περνά από κάθε εκατοστό του κορμιού μου.
Ήταν άψυχο, σαν μαριονέτα που κάνει σπαστές και απότομες κινήσεις. Άδειο από
κάθε γνωστή ανθρώπινη αίσθηση. Μουδιασμένο και ταυτόχρονα τόσο ανάλαφρο από τη
γλυκιά μέθη. Η επιρροή σου πάνω μου ήταν κάτι το εξωπραγματικό. Αυτή η συνεχής
αίσθηση σαν να τραβούσες τη ζωή από μέσα μου. Τα λεπτά περνούσαν. Φαίνονταν
αιώνες. Το μυαλό μου δεν μπορούσε να χωνέψει τη μυστικιστική δύναμη που είχαν
τα μάτια σου. Νόμιζα πως δεν θα ξέφευγα ποτέ από την παγίδα σου. Όμως τότε συνέβη.
Τα μάτια σου σταμάτησαν την εξερεύνηση τους. Κάτι τους είχε τραβήξει απόλυτα
την προσοχή. Κοιτούσες τώρα έντονα μέσα στα δικά μου μάτια. Λες και
προσπαθούσες να μάθεις κάτι από αυτά. Ένα μικρό γελάκι ξέφυγε από τα χείλη σου.
Κοιτιόμασταν περισσότερη ώρα από ότι θεωρείται ευγενικό. Μα φαινόταν πως υπήρχε
μια έλξη, μια περιέργεια για το άγνωστο. Δεν σε ήξερα και δεν με ήξερες. Και
όμως κάτι στα μάτια σου μου φαινόταν τόσο οικείο. Ήταν λες και είχα ξαναδεί
κάπου, κάποτε αυτά τα μάτια. Σε μια προηγούμενη ζωή ίσως. Και τότε άκουσα την
πιο γλυκιά και υπνωτική μελωδία. Ήταν η φωνή σου. Φανταζόμουν μικρές ιριδίζουσες νότες να πετάγονται χαρωπά από τα χείλη σου. Με περιτριγύριζαν και χόρευαν τον
δικό τους μυστικό χορό. Αυτό ήταν που μου έδωσε πνοή. Ένιωθα τη ζωτική μου δύναμη
να επανέρχεται στο σώμα μου. Ήταν άδειο για τόση ώρα, που είχα ξεχάσει πως είχα
χέρια, πόδια και ένα πρόσωπο. Η καρδιά μου κατάφερε επιτέλους να επιβραδύνει
και την ένιωθα να πανηγυρίζει για την νίκη της. Ο θόρυβος του κόσμου γύρω μου
πλημύρισε τα αυτιά μου. Αναρωτιόμουν αν υπήρχε ονομασία γι’ αυτό που μόλις
έζησα. Αμφέβαλα αν μπορούσε κάποιος, έστω ένας στο κόσμο να μου εξηγήσει. Για
ένα πράγμα όμως ήμουν σίγουρος. Η καρδιά μου πλέον ήταν στα χέρια σου.
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου