Μόνο τα παιδιά ξέρουν αυτό που ψάχνουν.
Μπορεί ποτέ κανείς να μην ασχοληθεί με αυτή τη σελίδα.Μπορεί όλοι να την προσπεράσουν και να ανοίξουν τις πολύ ενδιαφέρουσες καρτέλες μας.Όμως εγώ επειδή αγαπώ πολλά πράγματα πολύ και ένα απ'αυτά είναι αυτό το απίστευτο βιβλίο του Antoine de Saint Exupery-Μικρός Πρίγκιπας(που μόνο μικρός δεν είναι στα μάτια μου) ήθελα και θέλω κάποιος ή κάποιοι έκτος από τους πολύ κοντινούς μου να καταλάβουν γιατί δείχνω τόσο μεγάλο ενδιαφέρον για ό,τι περιβάλλει αυτό το βιβλίο.
Το θέμα του βιβλίου είναι το εξής: ο αφηγητής πέφτει με το αεροπλάνο του -που έχει πάθει βλάβη- στην έρημο. Εκεί συναντά ένα ασυνήθιστο παιδί (το Μικρό Πρίγκιπα), γνωρίζονται και γίνονται φίλοι. Ο αφηγητής μαθαίνει πολλά από τον καινούργιο του φίλο. Ο καινούργιος του φίλος σιγά-σιγά τού διηγείται την επίσκεψή του σε άλλους πλανήτες, όπου υπάρχουν άνθρωποι ματαιόδοξοι αλλά και κάποιοι (ελάχιστοι) περισσότερο "ανθρώπινοι". Δεν ξεχνάει ποτέ και με τίποτα τις ερωτήσεις που έχει υποβάλει, ενώ ο ίδιος, αντίθετα, δεν συνηθίζει ν' απαντάει στις ερωτήσεις των άλλων.
...Δεν πρέπει ποτέ να ακούς τα λουλούδια.Πρέπει να τα κοιτάς,να τα μυρίζεις.Το δικό μου είχε μοσχομυρίσει ολόκληρο τον πλανήτη,δεν ήξερα όμως πως να το χαρώ...Δεν μπόρεσα να καταλάβω τίποτα.Έπρεπε να το κρίνω απ'τα έργα του και όχι απ'τα λόγια του.Με γέμιζε ευωδία και φως.Δεν έπρεπε να φύγω ποτέ!Θα 'πρεπε να μαντέψω , πίσω απ'τις παμπονηριές του,τη τρυφεράδα του.Τα λουλούδια είναι όλο αντιφάσεις!Ήμουν όμως πολύ μικρός για να ξέρω πως να το αγαπήσω...
Χθες το βράδυ καθώς μιλούσα με την παρέα μου,έγινε λόγος για κάποια αλληγορικά έργα.Δεν μου 'ρθε τίποτα στο μυαλό παρά του Μικρού Πρίγκιπα.Και για ακόμη μία φορά αναρωτήθηκα πως γίνεται να 'ναι τόσο μα τόσο τέλειο αυτό το βιβλίο.Μέσα από την απλότητα του σου δίνει τα μεγαλύτερα νοήματα της ζωής.Έτσι για πολλοστή φορά ένιωσα πολύ θλιμμένη.Γιατί να μη γίνεται να σταματήσω να μεγαλώνω;Γιατί να παρασύρομαι από τους μεγάλους;Μακάρι να 'μενα για πάντα παιδί και γω και σεις...
...Ο Μικρός Πρίγκιπας είχε για τα σοβαρά πράγματα πολύ διαφορετική γνώμη απ'την γνώμη που είχαν οι μεγάλοι.
"Εγώ",είπε ακόμα,"έχω ένα λουλούδι που το ποτίζω τακτικά.Έχω τρία ηφαίστεια που τα καθαρίζω κάθε βδομάδα.Γιατί καθαρίζω και το σβησμένο.Δεν ξέρεις τι γίνεται καμιά φορά.Το ότι τα έχω όμως ωφελεί και τα ηφαίστειά μου και το λουλούδι μου.Εσύ δεν ωφελείς σε τίποτα τα αστέρια".
Ο επιχειρηματίας άνοιξε το στόμα του,δε βρήκε όμως τίποτα να απαντήσει και έφυγε...
...Η Γη δεν είναι ένας τυχαίος πλανήτης!Υπολογίζεται ότι έχει 111 βασιλιάδες,7000 γεωγράφους,900000 επιχειρηματίες,75000000 μπεκρήδες,311000000 ματαιόδοξους , με άλλα λόγια δηλαδή γύρω στα 2000000000 μεγάλους...
...Οι άνθρωποι πιάνουν πολύ λίγο χώρο πάνω στη Γη.Αν τα 2000000000 οι κάτοικοί της στέκονταν όρθιοι και λίγο στριμωγμένοι,όπως στις διαδηλώσεις,θα χωρούσαν άνετα σε μια πλατεία που θα είχε 20000 μίλια μάκρος και 20000 μίλια πλάτος.Ολόκληρη η ανθρωπότητα θα μπορούσε να στριμωχτεί στο πιο μικρό νησάκι του Ειρηνικού.
Βέβαια οι μεγάλοι δε θα σας πιστέψουν.Φαντάζονται πως πιάνουν πολύ τόπο.Βλέπουν τον εαυτό τους σπουδαίο σα μπαομπάμπ.Συμβουλέψτε τους λοιπόν να κάνουν το λογαριασμό.Μια και λατρεύουν τους αριθμούς είναι κάτι που θα τους αρέσει.Εσείς όμως μη χάσετε τον καιρό σας με αυτή τη τιμωρία.Είναι άσκοπο.Μου έχετε εμπιστοσύνη...
..."Αναρωτιέμαι",είπε,"μήπως τα αστέρια λάμπουν μόνο και μόνο για να μπορέσει μια μέρα ο καθένας να ξαναβρεί το δικό του."...
..."Μοναξιά νιώθεις και ανάμεσα στους ανθρώπους",είπε το φίδι...
(λουλούδι)..."Οι άνθρωποι;Νομίζω πως υπάρχουν 6-7.Τους είχα δει πριν χρόνια.Μα δε ξέρεις ποτέ που να τους βρεις.Τους πηγαινοφέρνει ο άνεμος.Δεν έχουν ρίζες και αυτό τους δυσκολεύει πολύ"...
...Ο Μικρός Πρίγκιπας ανέβηκε σε ένα ψηλό βουνό.
"Ας γίνουμε φίλοι ,είμαι μόνος" , είπε.
"Είμαι μόνος..είμαι μόνος..είμαι μόνος.." ,απάντησε ο αντίλαλος.
Παράξενος πλανήτης!σκέφτηκε τότε.Είναι κατάξερος,κοφτερός και τελείως αλμυρός.Και οι άνθρωποι δεν έχουν φαντασία.Ξαναλένε ό,τι τους πεις.Στον τόπο μου είχα ένα λουλούδι:Πάντα μιλούσε πρώτο...
...Ύστερα σκέφτηκε:Νόμιζα πως ήμουν πλούσιος,έχοντας ένα λουλούδι μοναδικό , και δεν είχα παρά ένα κοινό τριαντάφυλλο.Μ' αυτό και με τα 3 ηφαίστεια που μου φτάνουν ως το γόνατο και το ένα τους ίσως είναι σβησμένο για πάντα, δεν είμαι και κανένας σπουδαίος πρίγκιπας...Και πέφτοντας στο χορτάρι έκλαψε...
Το θέμα του βιβλίου είναι το εξής: ο αφηγητής πέφτει με το αεροπλάνο του -που έχει πάθει βλάβη- στην έρημο. Εκεί συναντά ένα ασυνήθιστο παιδί (το Μικρό Πρίγκιπα), γνωρίζονται και γίνονται φίλοι. Ο αφηγητής μαθαίνει πολλά από τον καινούργιο του φίλο. Ο καινούργιος του φίλος σιγά-σιγά τού διηγείται την επίσκεψή του σε άλλους πλανήτες, όπου υπάρχουν άνθρωποι ματαιόδοξοι αλλά και κάποιοι (ελάχιστοι) περισσότερο "ανθρώπινοι". Δεν ξεχνάει ποτέ και με τίποτα τις ερωτήσεις που έχει υποβάλει, ενώ ο ίδιος, αντίθετα, δεν συνηθίζει ν' απαντάει στις ερωτήσεις των άλλων.
Παρακάτω ακολουθούν κάποια αποσπάσματα του "Μικρού Πρίγκιπα" ιδιαίτερα μεγάλης φιλοσοφικής σημασίας.Ο Μικρός Πρίγκιπας είναι ένα μάθημα ζωής.
Διαβάστε και αφιερώστε όλη την προσοχή σας σε αυτόν.Ο Μικρός Πρίγκιπας είναι το απλούστερο,συγκινητικότερο,καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει.Ελπίζω κάποια μέρα να γίνει και το δικό σας..
Μέρος 1
...Όλοι οι μεγάλοι ήταν κάποτε παιδιά(όμως λίγοι τους το θυμούνται)...
..Οι μεγάλοι ποτέ δεν καταλαβαίνουν τίποτα από μόνοι τους και είναι πολύ κουραστικό για τα παιδιά να τους δίνουν ξανά και ξανά εξηγήσεις...
...Στους μεγάλους αρέσουν οι αριθμοί.Όταν τους μιλάς για έναν καινούριο φίλο,ποτέ δεν σε ρωτάνε για την ουσία.Ποτέ δε σου λένε:"Πως είναι η φωνή του;Ποια παιχνίδια του αρέσουν πιο πολύ;Κάνει συλλογή από πεταλούδες;"Μα σε ρωτάνε:"Πόσο χρονών είναι;Πόσα αδέλφια έχει;Τι βάρος έχει;Πόσα βγάζει ο πατέρας του;"Τότε μόνο νομίζουν πως τον ξέρουν...
...Τα παιδιά πρέπει να δείχνουν μεγάλη κατανόηση στους μεγάλους...
...Είναι θλιβερό να ξεχνάς ένα φίλο.Δεν έχουν άλλωστε και όλοι κάποιο φίλο....
...Ξέρω κάποιον πλανήτη,όπου υπάρχει ένας κίτρινος με μούτρα βυσσινί.Ποτέ του δεν μύρισε λουλούδι.Ποτέ του δεν κοίταξε αστέρι.Ποτέ του δεν αγάπησε κανέναν.Το μόνο που κάνει είναι προσθέσεις.Κι όλη μέρα λέει και ξαναλέει:Είμαι σοβαρός άνθρωπος εγώ!Είμαι σοβαρός άνθρωπος εγώ!"κι αυτό τον κάνει να φουσκώνει ξιπασμένος.Μα αυτός δεν είναι άνθρωπος είναι μανιτάρι!...
...Αν κάποιος αγαπάει ένα λουλούδι που δεν υπάρχει όμοιό του,μέσα στα εκατομμύρια των εκατομμυρίων αστέρια ,αυτό και μόνο φτάνει για να είναι ευτυχισμένος όταν το κοιτάει.Σκέφτεται:"Κάπου εκεί είναι το λουλούδι μου..."Αν όμως το αρνάκι φάει το λουλούδι ,γι αυτόν θα 'ναι ξαφνικά σα να 'σβησαν όλα τα αστέρια!Και δεν είναι σπουδαίο αυτό;...
(λουλούδι)..."Φέρθηκα ανόητα"είπε στο τέλος."Σου ζητώ συγγνώμη.Κοίτα να είσαι ευτυχισμένος."..."Μα ασφαλώς σ'αγαπώ"του είπε το λουλούδι."Δεν το κατάλαβες ποτέ και είναι δικό μου σφάλμα.Δεν έχει σημασία όμως.Αλλά και συ φέρθηκες το ίδιο ανόητα.Κοίτα να είσαι ευτυχισμένος...δεν ήθελε να το δει που έκλαιγε.Ήταν πολύ περήφανο λουλούδι...
(βασιλιάς)...θα κρίνεις τον εαυτό σου.Είναι το δυσκολότερο.Είναι πολύ πιο δύσκολο να κρίνεις τον εαυτό σου παρά τους άλλους.Αν καταφέρεις να κρίνεις τον εαυτό σου σωστά, θα είσαι πραγματικά σοφός...
...Οι ματαιόδοξοι δεν ακούν παρά μόνο τους επαίνους...
Μέρος 2
...Ο Μικρός Πρίγκιπας είχε για τα σοβαρά πράγματα πολύ διαφορετική γνώμη απ'την γνώμη που είχαν οι μεγάλοι.
"Εγώ",είπε ακόμα,"έχω ένα λουλούδι που το ποτίζω τακτικά.Έχω τρία ηφαίστεια που τα καθαρίζω κάθε βδομάδα.Γιατί καθαρίζω και το σβησμένο.Δεν ξέρεις τι γίνεται καμιά φορά.Το ότι τα έχω όμως ωφελεί και τα ηφαίστειά μου και το λουλούδι μου.Εσύ δεν ωφελείς σε τίποτα τα αστέρια".
Ο επιχειρηματίας άνοιξε το στόμα του,δε βρήκε όμως τίποτα να απαντήσει και έφυγε...
...Η Γη δεν είναι ένας τυχαίος πλανήτης!Υπολογίζεται ότι έχει 111 βασιλιάδες,7000 γεωγράφους,900000 επιχειρηματίες,75000000 μπεκρήδες,311000000 ματαιόδοξους , με άλλα λόγια δηλαδή γύρω στα 2000000000 μεγάλους...
...Οι άνθρωποι πιάνουν πολύ λίγο χώρο πάνω στη Γη.Αν τα 2000000000 οι κάτοικοί της στέκονταν όρθιοι και λίγο στριμωγμένοι,όπως στις διαδηλώσεις,θα χωρούσαν άνετα σε μια πλατεία που θα είχε 20000 μίλια μάκρος και 20000 μίλια πλάτος.Ολόκληρη η ανθρωπότητα θα μπορούσε να στριμωχτεί στο πιο μικρό νησάκι του Ειρηνικού.
Βέβαια οι μεγάλοι δε θα σας πιστέψουν.Φαντάζονται πως πιάνουν πολύ τόπο.Βλέπουν τον εαυτό τους σπουδαίο σα μπαομπάμπ.Συμβουλέψτε τους λοιπόν να κάνουν το λογαριασμό.Μια και λατρεύουν τους αριθμούς είναι κάτι που θα τους αρέσει.Εσείς όμως μη χάσετε τον καιρό σας με αυτή τη τιμωρία.Είναι άσκοπο.Μου έχετε εμπιστοσύνη...
..."Αναρωτιέμαι",είπε,"μήπως τα αστέρια λάμπουν μόνο και μόνο για να μπορέσει μια μέρα ο καθένας να ξαναβρεί το δικό του."...
..."Μοναξιά νιώθεις και ανάμεσα στους ανθρώπους",είπε το φίδι...
(λουλούδι)..."Οι άνθρωποι;Νομίζω πως υπάρχουν 6-7.Τους είχα δει πριν χρόνια.Μα δε ξέρεις ποτέ που να τους βρεις.Τους πηγαινοφέρνει ο άνεμος.Δεν έχουν ρίζες και αυτό τους δυσκολεύει πολύ"...
...Ο Μικρός Πρίγκιπας ανέβηκε σε ένα ψηλό βουνό.
"Ας γίνουμε φίλοι ,είμαι μόνος" , είπε.
"Είμαι μόνος..είμαι μόνος..είμαι μόνος.." ,απάντησε ο αντίλαλος.
Παράξενος πλανήτης!σκέφτηκε τότε.Είναι κατάξερος,κοφτερός και τελείως αλμυρός.Και οι άνθρωποι δεν έχουν φαντασία.Ξαναλένε ό,τι τους πεις.Στον τόπο μου είχα ένα λουλούδι:Πάντα μιλούσε πρώτο...
...Ύστερα σκέφτηκε:Νόμιζα πως ήμουν πλούσιος,έχοντας ένα λουλούδι μοναδικό , και δεν είχα παρά ένα κοινό τριαντάφυλλο.Μ' αυτό και με τα 3 ηφαίστεια που μου φτάνουν ως το γόνατο και το ένα τους ίσως είναι σβησμένο για πάντα, δεν είμαι και κανένας σπουδαίος πρίγκιπας...Και πέφτοντας στο χορτάρι έκλαψε...
Μέρος 3
..."Ψάχνω για φίλους.Τι θα πει εξημερωμένη;" Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό" είπε η αλεπού."Θα πει να κάνει δεσμούς..."Ασφαλώς" είπε η αλεπού. "Για μένα είσαι ως τώρα μονάχα ένα αγοράκι ίδιο κι απαράλλαχτο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια.Και δε σ'έχω ανάγκη.Ούτε κι εσύ με έχεις ανάγκη.Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού, ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες αλεπούδες.Αν όμως με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο..."...
...''Η ζωή μου είναι μονότονη...Αν όμως μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα λάμψει. Θα αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων αλλιώτικο απ' όλους τους άλλους. Τα βήματα των άλλων με κάνουν και χώνομαι στη γη. Τα δικά σου θα με καλούν έξω απ΄τη γη, σα να 'ναι μουσική. Ύστερα δες! Να κάτω εκεί, βλέπεις εκείνα τα σπαρμένα χωράφια;..Τα στάχυα στα χωράφια δε μου θυμίζουν τίποτα. Κρίμα,ε! Εσύ όμως έχεις χρυσαφένια μαλλιά. Έτσι, θα είναι υπέροχα όταν με εξημερώσεις! Το χρυσαφένιο στάρι θα μου θυμίζει εσένα. Και θα αγαπάω τη βουή του ανέμου με στα στάχυα."...
...Δε μαθαίνεις παρά τα πράγματα που εξημερώνεις." είπε η αλεπού."Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίσουν τίποτα. Όλα τα παίρνουν έτοιμα απ'τα μαγαζιά. Αφού όμως δεν υπάρχουν μαγαζιά που να πουλάνε φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν φίλους...
...Τα λόγια είναι που δημιουργούν τις παρεξηγήσεις...
...Θα ήταν καλύτερα να έρχεσαι πάντα την ίδια ώρα" είπε η αλεπού."Αν έρχεσαι, ας πούμε, στις 4 το απόγευμα, από τις 3 θα αρχίσω να είμαι ευτυχισμένη. Όσο θα περνά η ώρα, τόσο θα νιώθω ευτυχισμένη. Στις 4 πια θα πηγαινοέρχομαι και θα ανησυχώ. Θα ανακαλύψω την αξία της ευτυχίας! Αν όμως έρχεσαι όποτε να 'ναι, ποτέ δε θα ξέρω πότε ακριβώς να σου 'χω ανοίξει την καρδιά μου...Χρειάζεται τελετουργία."...
(για την τελετουργία)"Είναι αυτό που κάνει τη μια μέρα να διαφέρει απ' την άλλη, τη μια ώρα απ' την άλλη."...
...Έτσι ο μικρός πρίγκιπας εξημέρωσε την αλεπού. Και όταν πλησίαζε η ώρα που θα έφευγε:
"Αχ! είπε η αλεπού. "Θα κλάψω."
"Εσύ φταις" είπε ο μικρός πρίγκιπας, "εγώ δεν ήθελα το κακό σου, εσύ όμως ήθελες να σε εξημερώσω.."
"Και βέβαια."
"Όμως θα κλαις!"
"Και βέβαια."
"Επομένως δεν κέρδισες τίποτα!"
"Κέρδισα" είπε η αλεπού, "κέρδισα το χρώμα του σταριού!"...
(στα τριαντάφυλλα)"Δε μοιάζετε καθόλου με το τριαντάφυλλο μου, δεν είστε ακόμα τίποτα." τους είπε. "Κανένας δε σας εξημέρωσε και δεν εξημερώσατε κανέναν. Είστε όπως ήταν η αλεπού μου...Γίναμε όμως φίλοι και τώρα είναι μοναδική στον κόσμο."..."Είστε όμορφα μα είστε άδεια.Κανένας δε θα πεθάνει για χάρη σας. Βέβαια, ένας τυχαίος, περαστικός, θα νόμιζε ότι το δικό μου σας μοιάζει. Όμως εκείνο, μόνο του, είναι πολύ πιο σπουδαίο απ' ότι είστε όλα μαζί , γιατί εκείνο το πότισα,γιατί εκείνο το έβαλα κάτω απ'΄τη γυάλα, γιατί εκείνο το προστάτεψα απ' τον αέρα, γιατί για χάρη του σκότωσα τις κάμπιες (εκτός από κάνα δυο τρεις που άφησα για να γίνουν πεταλούδες) γιατί εκείνο τ' άκουσα να μου παραπονιέται ή να παινεύεται ή και, καμιά φορά, να σωπαίνει.Γιατί είναι το τριαντάφυλλό μου."...
..."Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια."
"Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια." επανέλαβε και ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
"Ο καιρός που αφιέρωσες στο τριαντάφυλλό σου είναι που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό."
"Ο καιρός που αφιέρωσα στο τριαντάφυλλό μου..." είπε και ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
..."Θα 'σαι για πάντα υπεύθυνος για εκείνα που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου..."
"Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου..." επανέλαβε και ο μικρός πρίγκιπας για να το θυμάται.
συνεχίζεται...
1 σχόλιο:
"Το ουσιώδες είναι στο μάτι αόρατο!"
skatzoxoiraki
Δημοσίευση σχολίου